Μια κάρτα γραφικών (που ονομάζεται επίσης και προσαρμογέας βίντεο) είναι μια κάρτα επέκτασης, η οποία δημιουργεί μια σειρά εικόνων απεικόνισης του υπολογιστή σε μια οθόνη.

 

   

 

Οι περισσότερες σύγχρονες κάρτες γραφικών προσφέρουν διάφορες λειτουργίες, όπως η απεικόνιση 3D και 2D γραφικών, MPEG-2/MPEG-4 αποκωδικοποίηση, έξοδο TV, ή τη δυνατότητα να συνδέσετε πολλαπλές οθόνες.

 

Η κάρτα οθόνης μπορεί να είναι ενσωματωμένη στην μητρική πλακέτα ή η μητρική να περιέχει ειδική διασύνδεση (PCI, AGP, ISA) στην οποία μια κάρτα οθόνης να μπορεί να συνδεθεί.

 

Oι κάρτες οθόνης, γενικά περιλαμβάνουν ένα chipset γραφικών και μια ποσότητα video μνήμης.

 

Μια σύγχρονη κάρτα γραφικών αποτελείται από ένα τυπωμένο κύκλωμα στο οποίο είναι προσαρμοσμένα τα μέρη της κάρτας τα οποία είναι:

 

Graphics Processing Unit-Μονάδα επεξεργασίας γραφικών

 

Μια μονάδα επεξεργασίας γραφικών (GPU), που ονομάζεται επίσης και οπτική μονάδα επεξεργασίας (VPU), είναι ένα εξειδικευμένο ηλεκτρονικό κύκλωμα σχεδιασμένο για να χειρίζεται με ταχύτητα τα γραφικά.

 

Video BIOS

 

Το βίντεο BIOS ή το firmware περιέχει ένα ελάχιστο πρόγραμμα για την αρχική ρύθμιση και τον έλεγχο της κάρτας γραφικών. Μπορεί να περιέχει πληροφορίες σχετικά με το χρονοδιάγραμμα της μνήμης, τις ταχύτητες και τάσεις του επεξεργαστή γραφικών, την επικοινωνία με τη μνήμη RAM και άλλες λεπτομέρειες.

 

Video Ram

 

Η κάρτα οθόνης περιλαμβάνει και μια ποσότητα μνήμης (απο μερικα ΜΒ έως και GB), τα οποία χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τη λειτουργία της επεξεργασίας των γραφικών.

Η Εξέλιξη της κάρτας γραφικών

 

 

Μαζί με την κυκλοφορία του πρώτου PC της IBM το 1981, έκανε την εμφάνισή της και η πρώτη κάρτα γραφικών. Η MDA ή Monochrome Display Adapter, ήταν σε θέση να απεικονίζει μόνο κειμένο 80 στηλες Χ 25 γραμμές. Είχε 4KB μνήμη βίντεο και μόνο ένα χρώμα, το πράσινο.

 

 

H Color Graphics Adapter (CGA) κάρτα γραφικών, πρωτοπαρουσιάστηκε το 1981 και ήταν η πρώτη κάρτα γραφικών της IBM. Η CGA κάρτα γραφικών είχε 16KB μνήμης βίντεο, βασιζόταν στο Motorola MC6845 chipset και υποστήριζε αρκετά graphics και text modes. Η υψηλότερη ανάλυση οθόνης ήταν η 640X200, και το μεγαλύτερο βάθος που υποστηριζόταν ήταν 4-bit 16 χρώματων.

 

  

 

H Enhanced Graphics Adapter (EGA) είναι το πρότυπο μεταξύ CGA και VGA όσον αφορά το χρώμα και την ανάλυση εικόνας. Παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 1984 από την IBM. Η EGA μπορεί να απεικονίσει μία εικόνα 16 χρωμάτων από μία παλέτα 64, σε ανάλυση έως και 640X350 pixels. Η EGA κάρτα περιλαμβάνει μία ROM 16kB για το video bios καθώς και το chipset Motorola MC6845 όπως και η CGA.

  

  

 

Η VGA (Video Graphics Adapter) έγινε η επόμενη γενιά κάρτας γραφικών, αφού εμφάνιζε μεγαλύτερη γκάμα χρωμάτων και σε καλύτερη ανάλυση. Εταιρείες, όπως η Cirrus Logic και η ATI ξεκίνησαν την παραγωγή τέτοιων καρτών.

Λίγο μετά ήρθε η Super VGA (SVGA), η οποία ανέβασε τον αριθμό των χρωμάτων στα 256 και περιελάμβανε 2MB video μνήμης. Το πρότυπο αυτό είχε διάρκεια μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990.

 

 

Το 1995, εμφανίστηκαν οι πρώτες 2D και 3D κάρτες γραφικών. Οι κάρτες αυτές αναπτύχθηκαν από τις Μatrox, Creative, S3 και ATI. Αυτές οι νέες κάρτες γραφικών περιλάμβαναν δυνατότητα 3D λειτουργίας.

Το 1997, η 3dfx κυκλοφόρησε ένα τσιπ γραφικών που ονομάζοταν Voodoo. Το Voodoo chipset γραφικών, ήταν ισχυρότατο για την εποχή του και εντυπωσιακό στην αναπαραγωγή 3D εφέ.

 

  

 

Η Voodoo2 κυκλοφόρησε αμέσως μετά, όπως και οι Riva TNT και Riva TNT2 της NVIDIA. Να σημειωθεί ότι η Voodoo 2 έδινε τη δυνατότητα να εγκατασταθούν παράλληλα δύο ίδιες κάρτες σε ένα PC για ανεβασμένες επιδόσεις (μέθοδος Scan-Line Interleave - SLI).

 

   

 

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε και εδώ :